PATRON SZKOŁY
HENRYK SIENKIEWICZ
Henryk Sienkiewicz urodził się w Woli Okrzejskiej na Podlasiu, 5 maja 1846 r. Na chrzcie nadano mu imiona Henryk Adam Aleksander Pius. Pochodził z zubożałej rodziny ziemiańskiej osiadłej w Warszawie. W latach 1866 – 1869 chodził do gimnazjum i studiował na wydziale prawnym, a następnie filologiczno – historycznym Szkoły Głównej w Warszawie.
Został pisarzem światowej sławy. Jego dzieła cieszą się od ponad stu lat największą popularnością w kraju i na świecie. Przemawiają do wyobraźni każdego czytelnika. Sienkiewicz już w młodości zwracał na siebie uwagę uzdolnieniami literackimi. Początkowo były to krytyki literackie, felietony na aktualne tematy, wreszcie nowele.
Wszyscy wiemy, że Sienkiewicz to wspaniały prozaik. Nie wszyscy jednak poznali, że próbował też sił w poezji. Najdawniejszy ze znanych utworów Sienkiewicza to, „Sielanka młodości”, wiersz, który napisany został w 1867r.W następnym wierszu, z r.1869 zastanawiał się:
„Sam nie wiem, jak mam weną poetycką władać.
Jak wiersze, strofy i rymy układać.
Czy szanując pojęcia w sztuce prawidłowe,
Ubrać swe myśli w szaty trzynastozgłoskowe,
Czyli, też Słowackiego zachwycony sławą,
Porzucić heksametry, a pisać oktawą.
Czy nareszcie sekstyny szanować zalety
Czy rondo, madrygały, tercet lub sonety”.
W wieku trzydziestu lat pisarz wyjechał do Ameryki.
W czasie podróży i po powrocie z nie stworzył prawdziwe arcydzieła nowelistyki. Są to: „Szkice węglem”, „Janko Muzykant”, „Orso”, „Sachem”, „Bartek Zwycięzca”. Dolę polskich emigrantów oraz wielkie umiłowanie języka ojczystego przedstawił w pięknej noweli „Latarnik”.
Po powrocie z Ameryki jego talent osiąga pełnię rozwoju. W latach 1883 -1888 ukazuje się trylogia: „Ogniem i mieczem”, „Potop”, Pan Wołodyjowski”.Ten wielki cykl powieści historycznych wywarł olbrzymi wpływ na społeczeństwo, bo chociaż przedstawił czasy odległe – obudził i podtrzymał wolę oporu przeciw zaborcom. Trylogia przyniosła Sienkiewiczowi sławę jakiej nie zdobył dotąd żaden polski powieściopisarz.
Mimo ciężkich przeżyć osobistych (śmierć ukochanej siostry) talent pisarza nadal się rozwijał i powstały powieści: „Qvo vadis” i „Krzyżacy”.
Ciekawość podróżnicza pchnęła autora „Listów z podróży do Ameryki” do innego lądu – do Afryki. Z tej wyprawy nadsyłał chciwie czytane „Listy z Afryki”. Cennym owocem z tej wędrówki stała się ulubiona powieść młodzieży „W pustyni i w puszczy”.
Obok wymienionych arcydzieł Sienkiewicz napisał również kilka powieści współczesnych - „Bez dogmatu”, „Rodzina Połanieckich”, „Wiry”,
Do światowego rozgłosu pisarza przyczyniła się również Nagroda Nobla, przyznana mu za „Qvo vadis” w roku 1905.
W roku 1900 z okazji jubileuszu trzydziestolecia pracy pisarskiej otrzymał w darze narodowym posiadłość ziemską w Oblęgorku.
Henryk Sienkiewicz nie doczekał się odzyskania niepodległości przez Polskę. Zmarł w Vevey w Szwajcarii 15 listopada 1916 r., wypowiadając przed śmiercią ostatnie słowa:
„ Nie zobaczę już wolnej Polski”
W roku 1924 sprowadzono zwłoki Sienkiewicza do Ojczyzny i złożono w podziemiach katedry św. Jana w Warszawie.